Bij discretionair handelen ben je beperkt door het gebrek aan betrouwbare tests en herhaalbare iteraties. Omdat beslissingen per geval worden genomen, kun je de grote steekproef van transacties of het statistische vertrouwen dat een systematisch proces biedt, niet genereren. Die afwezigheid van rigoureuze tests betekent dat je niet kunt leunen op iteraties om een idee te verfijnen of te valideren; je moet kansen in real-time beoordelen met veel minder bewijs. Die beperking dwingt discretionaire handelaren om extreem selectief te zijn: er zijn veel minder transacties om te maken, en elk potentiële voordeel moet als duidelijk en overtuigend naar voren komen. Als een voordeel niet overduidelijk voor je is op dat moment, zal het niet herhaalbaar zijn onder verschillende marktomstandigheden, dus doe je in feite de meeste tijd niets, wachtend op opstellingen die onmiskenbaar in jouw voordeel zijn gekanteld. Daarentegen bouwt systematisch handelen vertrouwen op door structuur: gedefinieerde regels, backtests en iteratieve verbetering stellen je in staat om veel kleinere, statistisch verdedigbare voordelen te oogsten. Waar een discretionaire handelaar een overduidelijk voordeel nodig heeft om te handelen, kan een systematische aanpak veel subtiele voordelen accumuleren. Dit is niet bedoeld om op enige manier te oordelen; iedereen moet de aanpak vinden die het beste bij zijn of haar persoonlijkheid past.