Verschillende gedachten over dat stuk van @nealemahoney & @BharatRamamurti in @nytopinion.

1. Ze beweren dat prijscontroles politiek gezien goed zijn. Ik sta er zeer open voor dat dit waar kan zijn, ik heb geen illusie dat wat ik denk dat goed beleid is, bijzonder goed samenhangt met goede politiek. Maar ik ben oprecht geïnteresseerd in meer bewijs dan de korte observaties die ze maken.

2. Ze beweren dat, zelfs als je denkt dat prijscontroles een slecht idee zijn, ze je kunnen helpen om wetgeving die de aanbod verhoogt, door te laten komen die in balans goed is. Nogmaals, ik sta hier open voor. En in de overheid heb ik vaak de 3e, 7e of 12e beste beleidsmaatregelen genomen vanwege beperkingen.

3. Het artikel bevat veel goede economische inzichten die vaak ontbreken in het politieke debat: i. Vraagzijde-subsidies die populair zijn bij politici (bijv. Harris' $25K huizenkoperskrediet) kunnen de prijzen verhogen en verkopers helpen. ii. Aanbod is cruciaal. iii. Prijscontroles kunnen problemen veroorzaken.

4. Hun tijdelijke en gerichte visie op prijscontroles zal alleen de grote negatieve bijwerkingen die ze proberen te vermijden niet hebben als: (a) prijscontroles echt tijdelijk en gericht zijn EN (b) iedereen gelooft dat ze tijdelijk zullen zijn.

4 (vervolg). IF ontwikkelaars verwachten dat toekomstige politici huurplafonds op bestaande eenheden zullen opleggen, dan willen ze vandaag niet zoveel nieuwe eenheden bouwen. Zelfs als Neale & Bharat denken dat ze tijdelijk zijn en zonsondergangclausules enz. bevatten, is er veel geschiedenis van verlenging/uitbreiding.

5. Ze beweren dat prijscontroles moeten worden vergezeld van maatregelen om de levering te verhogen. Betekent dit dat ze zich ertegen zouden verzetten als ze zonder de maatregelen om de levering te verhogen zouden worden uitgevoerd? Het zou goed zijn om hier duidelijkheid over te hebben.

6. Niet elk probleem heeft een oplossing. Het is moeilijk/slecht om prijzen te laten dalen. We hebben redelijke reële loonstijgingen gehad, dus het is niet duidelijk hoe we zelfs maar over betaalbaarheid kunnen nadenken. (Opmerking, dit is ook een probleem voor overvloed als politieke theorie.)

7. Het artikel laat me afvragen hoe Neale en Bharat zichzelf zien. Proberen ze economische beleidsanalisten te zijn? Of politieke operaties? Binnen de overheid vervagen de twee, maar buiten de overheid is het nuttig om te begrijpen wat je leest.

7 (vervolg). Bijv., ik kan niet zeggen of de auteurs denken: i. Prijscontroles zijn economisch slecht, maar helpen bij algehele goede beleidsmaatregelen (bijv. aanbod) of politiek (bijv. verkiezingen). ii. Prijscontroles zijn economisch goed (in dat geval misschien de politieke prijs waard).

Mijn conclusie over de economie (niet politiek) is: i. De prijscontroles zelf zijn slecht ii. IF Neale & Bharat geloofwaardige toezeggingen zouden kunnen doen, is het *mogelijk* dat de volledige suite netto positief is iii. In werkelijkheid zijn er grote risico's van meer/uitgebreide prijscontroles en een zwakker aanbodbeleid

@hardtimesmaker Veel beleidsmaatregelen verschillen op deze manier. Het is politiek populair om voorstellen te doen voor belastingpauzes op brandstof. Maar als we ooit zo'n wetgeving zouden invoeren, denk ik niet dat ze de brandstofprijzen zouden verlagen, maar de winsten zouden verhogen en politiek averechts zouden werken. Biden's $2K cheques waren populair ex ante, maar niet ex post.

P.S. Een belangrijke aanvulling over de politiek. Ex ante populariteit en ex post populariteit kunnen verschillen. Om ex ante populariteit te beoordelen heb je alleen een peiler/politiek type nodig. Maar om ex post populariteit te beoordelen heb je ook economen/beleidsanalisten nodig om te helpen de impact te voorspellen.

Bijvoorbeeld, Biden's $2K cheques waren ongetwijfeld ex ante populair (ze hielpen om Georgia te winnen), maar ze waren ex post impopulair. Ik vermoed dat een gasbelastingvakantie zo is, populair om voor te stellen, maar als het ooit zou worden aangenomen, zouden mensen onveranderde prijzen, hogere winsten voor oliebedrijven zien en zich tegen het voorstel keren.