11 december 1776 Terwijl Thomas Paine door de bevroren modder van New Jersey voortploegde naast het versleten, krimpende leger van Washington, telden de meeste mannen de dagen totdat hun diensttijd eindigde zodat ze eindelijk naar huis konden. De zaak leek verloren: nederlagen stapelden zich op, deserties elke nacht, en de winter kwam dichterbij. In een schemerige tent bij kaarslicht, met het Continentale Leger op de rand van ineenstorting, nam Paine zijn pen ter hand en begon de eerste regels van *The American Crisis*: "Dit zijn de tijden die de zielen van mannen op de proef stellen. De zomersoldaat en de zonneschijnpatriot zullen, in deze crisis, zich terugtrekken uit de dienst van hun land; maar hij die nu bij het land staat, verdient de liefde en dank van man en vrouw. Tyrannie, als de hel, is niet gemakkelijk te overwinnen; toch hebben we deze troost bij ons, dat hoe harder het conflict, hoe glorieuzer de triomf." Die woorden, enkele dagen later gedrukt, werden hardop voorgelezen aan de troepen en staken een vuur in hun buik. Op kerstavond zou Washington hen over de ijzige Delaware leiden voor de verrassingsoverwinning bij Trenton, een keerpunt dat de Revolutie levend hield. Wat Paine schreef in het donkerste uur van 1776 brandt nog steeds drie eeuwen later: alleen degenen die staan wanneer alles verloren lijkt, verdienen de dank van de nakomelingen.