Naarmate ik de 1.000 dagen van Duolingo nader, en terwijl ik blijf vorderen in de @RareCodeAI Rust-cursus, heb ik veel nagedacht over educatief toerisme versus echte online educatie. Duolingo is geoptimaliseerd voor plezier, niet voor leren.. en ik bedoel dat niet als een belediging... het is een ontwerpkeuze. Door te optimaliseren voor plezier, creëert het een ijdelheidsmeting: streaks. Streaks laten gebruikers voelen dat ze aan het leren zijn. Ze laten investeerders voelen dat gebruikers aan het leren zijn. Maar de meeste mensen spelen gewoon een spel. Dat maakt Duolingo niet nutteloos. Een geheugenspel kan leuk zijn. Ik speel ook NYT Connections, ik verwissel het gewoon niet met educatie. Alleen gebruikt, zal Duolingo je geen taal leren. Ik heb twee jaar in Spaanstalige landen gewoond. Ik deed elke ochtend 30–45 minuten Duolingo voor vocabulaire plus drie privélessen van een uur per week, en ik maakte echte vooruitgang. Duolingo hielp... maar slechts als een klein onderdeel van een serieus plan. Dat is hoe mensen in het buitenland eindigen, met een intacte streak, maar niet in staat om koffie te bestellen. Vergelijk dat met Rare Code. Elk probleem heeft een AI-tutor, maar deze weigert antwoorden te geven. Het stelt vragen. Het dwingt je om na te denken. Wanneer ik het heb gevraagd "Ik ben verloren, wat is het antwoord", weigert de AI te antwoorden, het zegt dingen als "kijk naar regel 5 en vergelijk dat met wat je deed in het vorige probleem". Elke ~20 lessen, laat het je in een leeg vak vallen en zegt: "Vertel me wat je hebt geleerd." Geen aanwijzingen. Geen hints. Je wordt gedwongen om te herinneren. Dat is uitdagend, en als het Duolingo was, zou het stoppen met leuk zijn en zouden mensen afhaken. ...