Ik denk dat voor veel mensen progressivisme aanvankelijk gewoon een shortcut/vervanging was voor 'een aardig persoon zijn', zodat ze het gedachteloos volgden waar het ook heen ging, wat vooral begrijpelijk is onder professionele en quasi-professionele liberalen - we zijn druk, ontworteld, vervreemd van religie, en zijn geïndoctrineerd om politiek als een moreel spel te beschouwen - en toen begon het vreemd te worden en had je de keuze om ofwel los te laten en van de rit af te stappen of stevig vast te houden omdat het wild zou worden, en ik heb tot dit punt sympathie voor hen. Maar deel van een goed persoon zijn houdt in dat je eerlijk bent wanneer het ertoe doet, en veel mensen die beter wisten, loegen en verdraaiden de waarheid toen dingen vreemd werden en deden alsof alles totaal prima en normaal was en ze nog steeds gewoon 'probeerden beter te zijn' en 'een fatsoenlijk persoon te zijn' en bla bla bla, terwijl ze in werkelijkheid verborgen dat ze kwaadaardig en krankzinnig waren geworden (minder gebruikelijk) of laf waren, kansen zagen en handelden uit eigenbelang en zelfbehoud (de overgrote meerderheid). Hoe dan ook, wat er gebeurde was totaal ontkrediterend: de heuristieken waren allemaal verkeerd, het moraliserende van politiek is een ramp geweest (vaak hilarisch), en het is overduidelijk geworden dat de mensen die hun morele zingeving op deze manier uitbesteedden vaak moreel slechter zijn dan gemiddelde mensen en betrouwbaar dingen doen die volgens elke redelijke maatstaf moreel slecht zijn. Om deze puinhoop echt op te ruimen, zullen deze mensen helemaal terug moeten naar de eerste principes en basisveronderstellingen en deze radicaal moeten onderzoeken, maar ik heb de indruk dat dit iets is waar ze geen interesse in hebben en liever alles proberen te verdoezelen (wat weer een aanklacht tegen hun karakter is).