Dit artikel noemt een duidelijk probleem van huidige AI-chattools zoals ChatGPT: de chatgeschiedenis staat op een belangrijke plek in de zijbalk, maar is ook een beetje nutteloos; als je iets nodig hebt, kun je het niet vinden. （Afbeelding 1, links is de huidige functie voor het doorzoeken van chatgeschiedenis, rechts is het ontwerp dat de auteur voorstelt） De auteur verbindt de chatgeschiedenis van AI met de manier waarop Chrome in 2008 de browsegeschiedenis ontwierp. Chrome maakte toen al een index voor de browsegeschiedenis van elke gebruiker en deed veel coole ontwerpen op basis daarvan, zodat gebruikers hun browsegeschiedenis beter konden zien. （Afbeelding 2, dit ontwerp herinner ik me nog een beetje） Maar in werkelijkheid wordt deze functie door weinig mensen gebruikt. Want wat gebruikers nodig hebben, is niet het zoeken in hun browsegeschiedenis, maar het blijven zoeken via zoekmachines. Een voorbeeld: wanneer een gebruiker het recept voor die pompoentaart van vorig jaar herfst wil vinden, hebben ze maar één ding in gedachten: het vinden. Nu zijn er twee wegen: 1. De moeizame weg: klik op "geschiedenis", geconfronteerd met een mogelijk complexe (ook al is het cool ontworpen) interface, en herinner je je af: "Was het in oktober of november vorig jaar?", "Op welke website heb ik het gezien?", en dan door een lange lijst bladeren. 2. De eenvoudige weg: open Google en typ opnieuw "pompoentaart recept lekker". Het resultaat is dat de meeste mensen voor de tweede weg kiezen. Gebruikers zullen altijd de weg met de minste weerstand kiezen. Maar dat betekent niet dat browsegeschiedenis nutteloos is; in feite heeft het Chrome-team de browsegeschiedenis in de adresbalk geplaatst, zodat je elke keer dat je een paar letters typt, kunt raden welke website je wilt bezoeken (ik hou echt van deze functie). En browsegeschiedenis is ook nuttig (bijvoorbeeld deze tweet heb ik uit de browsegeschiedenis gehaald), maar het hoeft niet op een te opvallende plek te staan. De echte waarde van browsegeschiedenis is dat het je kernervaring (zoals zoeken en bezoeken) slimmer en sneller maakt. Het zou een onzichtbare assistent moeten zijn, en geen nieuwe functie die je moet beheren. Laten we terugkijken naar AI-chat. De chatgeschiedenis staat op een opvallende plek, maar wordt in werkelijkheid niet veel gebruikt; wanneer gebruikers iets nodig hebben, openen ze vaker een nieuwe sessie, want een nieuwe sessie openen is ook de "weg met de minste weerstand", en omdat er minder context is, zal de kwaliteit van de output hoger zijn. Natuurlijk is de chatgeschiedenis ook belangrijk; het kan gebruikers gepersonaliseerde contextinformatie bieden, zodat AI je echt kan begrijpen. De suggestie van de auteur is: > In plaats van veel moeite te steken in het ontwerpen van een schijnbaar nutteloze "chatgeschiedenisbeheerder", kun je deze "historische gegevens" beter als brandstof op de achtergrond gebruiken om die 1% van de kern chatervaring te verbeteren - zodat het je beter begrijpt, sneller reageert en nauwkeuriger is. Trouwens, ik denk niet dat deze problemen onbekend zijn bij AI-bedrijven, maar het is ook niet gemakkelijk om het goed te doen; het is veel complexer dan de slimme suggesties in de adresbalk van een browser. Tot nu toe is ChatGPT de enige die de geschiedenis echt omzet in gepersonaliseerd geheugen en dat ook goed doet, en het is ook een "geheim" dat ChatGPT gebruikers aan zich bindt. Aan de andere kant is deze geheugenfunctie ook verwarrend en voegt het chaos toe wanneer het niet nodig is.

Historische ervaringen kunnen als referentie dienen, maar zijn niet altijd direct toepasbaar. Toch hou ik erg van die uitspraak: > Gebruikers zullen altijd de weg van de minste weerstand kiezen.