Mensen hebben me gevraagd waarom ik op Mamdani zou hebben gestemd als ik in NY woonde. Het korte antwoord is dat ik denk dat Cuomo een slechte burgemeester zou zijn geweest, vooral op het gebied van huisvesting. Maar het is ook zo dat Mamdani iets doet dat in de politiek schaars is: hij praat met mensen met wie hij het niet eens is.

De NYT heeft vandaag een goed verhaal over dit onderwerp, waarin wordt beschreven hoe Mamdani zijn best deed om mensen te ontmoeten met wie hij het niet eens was, maar ook om gebieden van overeenstemming met hen te vinden. Dit heeft ontbroken in zowel de Trump- als de Biden-administraties in de afgelopen 9 jaar, ernstig.

Mijn begrip is dat Mamdani ook verzoeken van de "progressieve non-profit blob" heeft weerstaan om hun mensen als een regering in afwachting te accepteren, ten gunste van het proberen te selecteren van een administratie die expertise heeft uit alle lagen van de bevolking en de economie. Dit is deels waarom Lander aan de kant staat.

Er is nog een lange weg te gaan, maar ik ben voorzichtig optimistisch dat Mamdani de insularity en de gesloten benadering zal vermijden die de Trump- en Biden-administraties heeft geschaad en ook de de Blasio-burgemeesterschap heeft gehinderd. Ik hoop ook dat dit een einde maakt aan het giftige idee in de progressieve politiek dat praten of vergaderen met mensen met wie je het oneens bent een anathema is. Als Mamdani met Larry Fink kan vergaderen, kan elke medewerker of benoemde ook met een bedrijfsexecutive of oprichter vergaderen.