Wanneer het model HET product is, is alle UX RLHF. Elke bewerking, correctie en klik wordt een trainingssignaal. De nieuwe vaardigheid van de productontwerper: bouwen voor leerbaarheid, niet alleen voor bruikbaarheid.

Elke tijdperk van computing had zijn eigen leercycli. PC-tijdperk: handmatige cycli, bijv. bugrapporten. Web-tijdperk: programmatiche cycli, bijv. klikken. AI-tijdperk: zelflerende cycli, bijv. tabbladen, accepteert/weigert, concepten.

In AI-producten is de interface het feedbackoppervlak. Elke Accept, Edit of Delete leert het model iets. Dus de ontwerpvraag voor het product is niet langer alleen "is het gemakkelijk te gebruiken?" het is ook "kan het systeem leren van gebruik?"