Laten we even nadenken over deze vaak herhaalde bewering dat er ergens een "lijst" bestaat van prominente mannen die betrokken zijn bij mensenhandel, maar die niet openbaar kan worden gemaakt door "overlevenden" of politici die ervan op de hoogte zijn, omdat de mannen op de lijst mogelijk een rechtszaak wegens laster zouden aanspannen. Ten eerste zijn er al veel valse beschuldigingen geuit door "Epstein-overlevenden", en weinigen, zo niet helemaal geen, van de doelwitten hebben ooit aangeklaagd. Zelfs Dershowitz -- die het juridische proces het verst heeft doorgevoerd -- eindigde alleen maar met *tegenklagen* nadat hij zelf was aangeklaagd voor laster door Virginia Roberts Giuffre (VRG). Met andere woorden, er werd een lasterzaak tegen *hem* aangespannen door VRG toen Dershowitz publiekelijk ontkende dat hij enige seksuele misdaden tegen haar had gepleegd. Hij klaagde later tegen, zodra de rechtszaak aan de gang was; dit culmineerde uiteindelijk in een bekentenis van VRG dat ze hem ten onrechte had beschuldigd. Dershowitz zocht geen schadevergoeding van VRG -- slechts een erkenning dat haar beschuldigingen onjuist waren. Wat hij uiteindelijk verkreeg. Maar er zijn weinig aanwijzingen dat een van de andere ten onrechte beschuldigde mannen enige lasterzaken heeft aangespannen tegen "overlevenden", misschien omdat ze geen van de bijbehorende publiciteit willen, en misschien omdat ze niet door een langdurig juridisch proces willen gaan waarin gênante (zo niet criminele) informatie aan het licht kan komen. Wat de reden ook is, lasterzaken hebben simpelweg niet plaatsgevonden op een schaal die "overlevenden" en hun politieke bondgenoten momenteel suggereren, om te rechtvaardigen waarom ze nog steeds weigeren de "lijst" bekend te maken waarvan ze beweren dat ze die bezitten. Bovendien, wat als de mannen *wel* aanklaagden? Ze zouden moeten bewijzen dat de beschuldigingen zowel opzettelijk vals waren, als geuit met "werkelijke kwade opzet", om aan de standaard voor laster te voldoen. En ze zouden reputatieschade moeten bewijzen. Als de beschuldigingen op zijn minst gegrond waren, zouden hun lasterzaken vanaf het begin gedoemd zijn. Zeker, de vrouwen zouden overspoeld worden met aanbiedingen voor "pro bono" juridische vertegenwoordiging. En velen van hen zijn al rijk, omdat ze miljoenen hebben ontvangen uit verschillende schikkingsfondsen. Dus, laten we erover nadenken: is het oproepen van de schaduw van lasterzaken een impliciete erkenning door "overlevenden" en hun bondgenoten in de politiek, dat de "lijst" die ze theoretisch openbaar zouden kunnen maken *wel* degelijk lasterlijk zou zijn? Want als de beschuldigingen rechttoe rechtaan waar zouden zijn, waarom zou er dan zo'n extreem "laster"-risico zijn?