Jeopolitik yerçekimiyle ilgili son Horizons makalem etrafında yakın arkadaşım @DanielDumbrill ile ilginç bir tartışma yaptım. Özellikle, Batı için büyük bir stratejik hata olduğunu savunduğumuz tek kutup döneminde "yumuşak gücün" 👇 aşırı önemini tartıştık. Bu, sürekli tekrar ettiğim bir nokta ve açıkçası sosyal medyada Çin hakkında sesli konuşmaya başlamamın temel nedenlerinden biri. Batı, ahlaki duruşu strateji olarak karıştırdı: ünlü Karl Rove cümlesi - "artık bir imparatorluğuz, kendi gerçekliğimizi yaratıyoruz" - anlatını kontrol etmenin gerçekliği kontrol etmekle aynı şey olduğunu düşündüler. Ama öyle değildi. Aslında, videoda da iddia ettiğim gibi, ironik bir şekilde Çin karşıtı anlatılar muhtemelen çoğunlukla Çin'in yararına oldu: 1) Batı'yı - öncelikle ABD'yi - eylemlerini Çin'in çizgi film tarzı anlayışına dayandırmaya itti, gerçekle çok az benzerlik gösterdi. Ve eylemlerinizi gerçeğe dayandırmadığınızda, açıkça hata yapmaya mahkumsunuzdur. 2) Yalanlar sonunda aleyhinize işe yarar çünkü ortaya çıkar ve güveni baltalar. Ve güven olmadan, yönetme yetkisiniz olmaz. Vatandaşlardan inanmadıkları bir amaç için fedakarlık yapmalarını isteyemezsiniz. 3) Son olarak, makalemde "kayım ayıları" mantığı dediğim şeyi teşvik etti; burada stratejinin yerine rehavetli ahlaki duruş vardı. Her şeyi doğru yapan "iyi adamlar" olduğuna inanıyorsan neden yarışasın? Başkalarını anlamak için onları basitçe kınayabiliyorsun? Ayrıca Çin'in etki yaklaşımının temelde nasıl farklı olduğunu - hiç anlatı temelli değil - ayrıca jeopolitiğe uygulanan Yin-Yang teorisini ve ABD'nin yeni düşüncesi hakkında en son Ulusal Güvenlik Stratejisinin ne ortaya çıkardığını da inceliyoruz. Tam video burada: - Daniel'in makalemi okumasından sonra ikinci yarıda tartışmaya giriyoruz.