Andrej Karpathy zei een jaar geleden: "Waymo heeft een hardwareprobleem, terwijl Tesla een softwareprobleem heeft." De stroomuitval in SF bevroor Waymo, maar niet Tesla FSD. Hier is waarom imo: Waymo is "modulair": Het is afhankelijk van HD-kaarten, LiDAR, sensoren, 5G en vele neurale netwerken. Het werkt goed totdat een enkele module faalt. Toen de verkeerslichten uitvielen, kwam de HD-kaart niet meer overeen met de werkelijkheid, dus stopte de auto standaard veilig (bakstenenmodus). Ook verloren de auto's hun verbinding met externe operators. Tesla FSD is "end-to-end": Eén enorm neurale netwerk zet camerabeelden direct om in sturen en remmen. Dit volgt Andrej's Software 2.0-idee: In plaats van handmatige C++-logica te schrijven voor elk scenario, train je een neurale net op miljarden menselijke kilometers. De "code" zijn de modelgewichten. Het rijdt meer als een mens. Ik denk dat Waymo nu een enorm softwareprobleem heeft. De modulaire aanpak is een valkuil voor schaalvergroting en afhankelijkheid. Op de lange termijn wint Tesla FSD.

Ik vroeg Andrej of hij nog steeds denkt dat de software van Waymo beter is dan die van Tesla. Hij zei dat beide nu aanvoelen als een "perfecte rit", er zijn verschillen, maar je moet erop wachten. Het SF-incident was zo'n geval.