Money'nin bugünkü sayısı hediye kartlarıyla ilgili bazı kısımlar. Tatil ruhunu bozmak istememek ama insanlar genellikle bu izleri kullanarak istismar ediliyor. Bu, karmaşık bir sistemde kasıtlı tavansların sonucudur.

Finansal sistemin *bu kadar* çok az kötüye kullanılmasının nedeni, sadece on milyarlarca dolar değerinde, toplumun kötüye kullanımları polislik, etkisizleştirme ve geri ödeme sorumluluğundan sorumlu olarak büyük, sofistike kuruluşları seçmesidir. Bazen de.

Bu tercihin bir bedeli var; BAM AML, KYC, bankacılık ve diğer konularda yazılarında bunu inceledi.

Hediye kartları, orta sınıftaki birçok kişi için temel bir stok malzemesi olsa da, bunların çok önemli bir kullanım durumu, büyük ölçüde bankasız/yetersiz bankalı insanlar için altyapı katmanı olarak işlemektir; kısmen de bankaların AML/KYC/vb. gerekliliklere uyması nedeniyle.

Hediye kartlarının "gerçek müşterileri", büyük perakendeciler ve onları destekleyen finansal hizmetler ekosistemi, bunları KYC/AML/vb. kapsamına dahil etmenin ödemelerde ve sosyoekonomik marjlarda müşterilere hizmet vermede yenilikleri olumsuz etkileyeceğini (meşru şekilde) savundular.

Bu argüman galip geldi. Bunun *ayrıca* bir bedeli var. Bir kullanıcı kişiliği, genellikle sosyoekonomik sınırlarda olanlara ulaşan ve onlardan faydalanan, bir dolandırıcıdır. Ve aman tanrım, hediye kartlarını ne kadar seviyorlar. (Ve düzenleyici ayrım alan diğer yerlerde, örneğin kripto gibi.)

Tüketiciler hediye kartlarını bir yol olarak kullanarak dolandırıldığında ve doğrudan dahil olduğu varsayılan birçok güçlü ve derin cepli kurum yardım etmeyi reddettiğinde, bu durum tüketiciler ve savunucuları için son derece sinir bozucudur. Bu %100 kötü niyetle açıklanmaz.