1/10 Ik heb zojuist de geschiedenis van de ontwikkeling van de wereldwijde katoenindustrie door Sven Beckert gelezen. Het is een beetje repetitief in zijn belangrijkste stellingen, en soms een beetje zwaar, maar het is zeker de moeite waard om te lezen voor degenen die geïnteresseerd zijn in de geschiedenis van handel en industrieel beleid.

2/10 Een van de interessante aspecten van deze economische geschiedenissen – en iets waar mainstream academische economen zoveel moeite mee hebben – is de mate waarin handels patronen en comparatief voordeel niet "natuurlijk" zijn, maar rechtstreeks voortkomen uit beleid en instellingen.

3/10 Katoenhandelaren, schrijft Beckert, "begrepen al vroeg dat hun handel diep geworteld was in lokale, nationale en mondiale politiek. Ze begrepen instinctief dat de staat niet ingrijpt in de markt, maar deze vormt."

4/10 Hij toont aan dat, behalve bij het daadwerkelijke telen van katoenvezels (en zelfs daar niet zoveel als je zou denken), er niets "natuurlijks" was aan het comparatieve voordeel in de katoenproductie. Het, en de bijbehorende productiviteitswinsten, waren een creatie van beleid en instellingen.

5/10 Meer ter zake, het comparatieve voordeel zou kunnen verschuiven (vooral vanuit India) door beleid dat de verschuiving naar krachtigere staten die wilden profiteren van de veel snellere productiviteitsgroei die gepaard ging met katoen spinnen en weven, beperkte of aanmoedigde.

6/10 Economen waren vroeger geobsedeerd door economische geschiedenis als fundamenteel voor hun begrip van het onderwerp. Dat zijn ze niet meer, en ze lijken het zoveel mogelijk te vermijden, waarschijnlijk omdat je geschiedenis niet kunt lezen zonder de gangbare economische modellen als twijfelachtig te beschouwen...

7/10 en, op zijn best, veel te beperkt, vooral als het gaat om handel. Het is niet omdat deze modellen vereenvoudigde aannames nodig hebben om te functioneren, maar eerder omdat ze alleen kunnen werken met aannames die zijn ontworpen om hen te laten werken, en deze aannames zijn veel te vaak verkeerd.

8/10 Handel is ingebed in politieke, juridische, financiële en structurele instellingen, en in een wereld waarin verschillende landen verschillende posities kiezen in de afweging tussen wereldwijde integratie en nationale soevereiniteit, is de voorspellende en analytische waarde van deze modellen vrij willekeurig.

9/10 India koos bijvoorbeeld voor wereldwijde integratie (d.w.z. zijn koloniale meesters kozen het voor hen) terwijl Engeland (en later Frankrijk en Duitsland) zeer strikte vormen van economische soevereiniteit kozen. Het is niet moeilijk te raden welke kant de grote prijs van katoen spinnen en weven opging.

10/10 Hoe dan ook, voor degenen die willen zien hoe handels patronen, handels onevenwichtigheden, comparatieve voordelen en productiviteitswinsten worden bepaald in een wereld van krachtige staten, grote wereldwijde actoren en zwakke arbeiders, is dit boek behoorlijk verhelderend.