ik ben zo moe van dit soort verhalen boos over Amerikanen die het eten in CDMX vormgeven, maar dan alleen maar gefocust zijn op Condesa en Roma. Schuldig aan dezelfde Amerikaans-centrische houding die het artikel lijkt te bekritiseren. Maizajo is geweldig. Moet een voedselcriticus van de NYT niet worstelen met die onderliggende realiteit en niet gewoon de kwaliteit negeren omdat het meer kost dan een taco-stand? Moet de voedselcriticus van de NYT ook niet een BEETJE trots zijn op het eten in NYC en overwegen dat het een goede zaak kan zijn dat er een wisselwerking is tussen geweldig Mexicaans eten en geweldige New Yorkse chefs???? en lol hoe komt Masala y Maiz onder dit verhaal uit?