Bunu ilk prensiplerden alalım. Mevcut zincir oyunu, zincirlerin nasıl farklılaştığı ve kullanıcılara nasıl hizmet ettikleri konusunda çok dogmatik. Pratikte, zincirler sadece iki konuda farklılık gösterir: tokenları ve ekosistemleri. Çoğu jeton zayıf bir değer önerisi. Kullanıcılardan, gerçek bir altyapı olmadan önce yeni bir ekosistem sigortasını talep ediyorlar ve çoğu durumda sadece kapalı durumda oluyor. Çoğu ekosistem aynı zamanda birbirinden türevdir. Uygulama katmanında, anlamlı sermayeye güvenilen sadece az sayıda ekip vardır. Ama öte yandan, yenilik güven yaratmaz ve kanıtlanmamış takımlar nadiren güven kazanır, bu yüzden sermaye asla birikmez. Sonuç tahmin edilebilir: sığ likidite veya kopyala-yapıştır ekosistemleri. Yaygın yanıt uzmanlaşmadır. Bir kullanım alanı seçin. X için en iyi zincir ol. Bu hâlâ temel sorunu gözden kaçırıyor. İyi uygulasanız bile, kullanım durumları bazen de popülerlik kaybediyor. Kullanıcı değişime ihtiyaç duyuyor. Piyasalar dönüyor. Daha da önemlisi, hiçbir ekosistem 1. Günde kullanıcılara maddi bir şekilde hizmet vermeye hazır değil. Ya da 30. Gün. Ya da 90. Gün. Çoğu zaman ilk yılda bile değil. Güven, likidite ve ürün olgunluğu zaman alır. Erken bir tanıma kendinizi kilitlerseniz, ihtiyaçları geliştikçe kullanıcılara hizmet etme yeteneğinizi sınırlarsınız ve ekosisteminizin olgunlaşması için gereken zamanı daraltırsınız. Bunu mantıklı sonuca götürürseniz, aslında tek bir çözüm vardır. Bir zincir, farklılaştırılmış dağıtım kazanmalı ve kullanıcı ihtiyaçlarını durmaksızın desteklemelidir, hatta bu kullanıcıları kendi ekosisteminin dışına yönlendirmek anlamına gelse bile. Çoğu zincirin kabul etmek istemediği kısım bu. ...