Ik respecteer @ezraklein heel erg, maar dit is dood verkeerd en eerlijk gezegd een verbijsterende uitspraak. Charlie Kirk was de *belichaming* van ons moderne merk van giftige politiek. Ezra probeert het punt te maken dat hij naar universiteitscampussen ging om met mensen te debatteren. En dat is waar, voor een zeer geforceerde versie van het woord 'debat'. Maar Charlie Kirk probeerde geen bruggen te bouwen. Hij probeerde niet om een gemeenschappelijk begrip te bereiken met zijn tegenstanders op de manier waarop Ezra zelf dat doet. Hij handelde niet te goeder trouw, en zijn doel was geen respectvolle tweerichtingsgesprekken waarin beide partijen kunnen groeien en veranderen. Kirk's doel bij zijn 'debatten' op de universiteit was niet om experts te vinden over lastige kwesties van cultuur en beleid en vervolgens Socratische dialogen te hebben en van hen te leren. Zijn doel was om een negentienjarige sociologiestudent met paarse haren te vinden die meer gevoelens dan verstand had, en hen vervolgens te vernederen. Hij wilde clips verzamelen die hij op sociale media kon gebruiken om zijn tegenstanders belachelijk te maken, en hij was daar goed in. Wanneer ik denk aan hoe sociale media de politiek ten slechte hebben veranderd, is Charlie Kirk en zijn stijl van betrokkenheid een van de belangrijkste protagonisten. We leven in een sterk gepolariseerde tijd waarin de partijen elkaar meer haten dan in decennia en politieke geweld neemt toe. En hoewel het misschien onaangenaam is om het direct te zeggen na zijn moord, was Kirk een van de mensen die die haat en die polarisatie aanstuurde. Hij leerde zijn publiek om hun tegenstanders te haten en te vrezen. Hij moedigde de slechtste en laagste instincten van het publiek aan. Hij flirterde herhaaldelijk met het idee van politiek geweld. Het moet uiteraard gezegd worden dat niets daarvan het doden van hem rechtvaardigt. Iedereen die pleit voor politiek geweld is geen vriend of bondgenoot van mij. Maar voor een man die een boek schreef met de titel "Waarom we gepolariseerd zijn" om naar Charlie Kirk te kijken en te zeggen dat hij politiek op de juiste manier beoefende, is delusioneel.